KOSOVA DENİNCE AKLIMA GELİR

KOSOVA DENİNCE AKLIMA GELİR
Kosova denince, içimi bir sıcaklık kaplar,
Ta derinden bir hasret, yüreğimi kavurur.
Canlanır gözümde en güzel hatıralar,
Sert bir Balkan rüzgarı, beni oradan oraya savurur.

Kosova denince, aklıma Meşhed-i Hüdavendigar gelir,
Sultan Murad’ın duası çınlar kulaklarımda.
Rumeli’nin bağrında ulu bir çınar yükselir,
Kılıç sesleri yankılanır sanki Gazi Mestan’da.

Kosova denince, aklıma şairler otağı Prizren gelir,
Su içerim Şadırvan çeşmesinden kana kana.
Taşköprüden bakarım Akdere’ye, kale karşımda yükselir,
Sinan Paşa avlusunda, doyum olmaz çayın tadına.

Kosova denince, aklıma tarih dokulu Priştine gelir,
Yürürüm Dört Lüle’de, Tophane’nin ecdad kokulu sokaklarında.
Fatih Camiinde asırlardır huzur dua dua yükselir,
Yeşili cana can katar, dört mevsim ayrı güzeldir Germia'da.

Kosova denince, aklıma bereketli Mamuşa gelir,
Akif’in baba ocağı güzel İpek, Mitroviça dertli görünür.
Ferizovik,Vıçıtırın,Yanova uzaktan bize seslenir,
Yakova,Gilan,Doburcan, hepsi güzelliğiyle haklı övünür.

Kosova denince, aklıma Türkçe'nin bayraktarları gelir,
Dün TAN vardı, bugün TÜRKÇEM ile İMZA,
Yarınlarda daha niceleri var olur,
Adları, sanları değişse de bu yüce gayeli kalplerin,
Türklük ve Türkçe, bu topraklarda ilelebet payidar olur.

Kosova denince, aklıma daha neler ve kimler gelir,
Ne haddim, ne de bu kısır şiirim kâfidir hepsini yazmaya.
Kosova denince, aklıma bütün bir Rumeli gelir,
Kelimeler kifayetsiz kalır bu sevdamı anlatmaya.

Rakip Ertuğrul Eriz (Üsküplü)
Tekirdağ, 17/02/2021