KOOPERATİFÇİLİK…

Kooperatifler,kişilerin tek başlarına yapamayacakları yada birlikte yapmalarında fayda olan işleri,en iyi şekilde yapabilmeleri için ekonomik olarak biraraya gelmeleridir.

Kooperatifler küçük  üreticileri  çatısı altında birleştirerek büyük tüketici kitleleriyle buluşturur.

Yalnızca ekonomik bir araç olabilecek şirketlerle,ekonomik yönü bulunmayan sosyal örgüt niteliğinde ki derneklerden ayrışarak her alanda çözüm üretebilir.

Yapısı gereği karşılıklı yardımlaşma,dayanışma ve kefalet sistemini barındırdığından tarımın yeniden yapılandırmasından konut üretimine,eğitimden sağlığa, taşımacılıktan imalata kadar birçok sektöre çözüm bulma potansiyeline sahiptir.

Kooperatiflerin ekonomik olarak temel amacı katma değer oluşturarak bu katma değerin üreticide kalmasını sağlamaktır.

Çiftçi toprağı işler,hayvan yetiştirir,süt üretir.Sonrada bunu aracılara yada sanayiciye satar.

Örneğin,1 kg peynir için ortalama 7 kg süt kullanılır. Bunun için sanayici üreticiye 16 TL öder.1 kg peynir için yapılan işletme  masraflarını 4 TL  kabul edersek peynirin maliyeti 20 TL  olur.1 kg peynirin satış fiyatı 30 TL  desek arada 10 TL katma değer oluşur.

Kooperatifler aracılığı ile üreticilerin aynı zamanda sanayici olmaları ile bu katma değer üreticinin cebinde kalmış olur.

Çiftçi para kazanınca üretime devam eder.Köyden kente göç durur.Işsizlik azalır. Ekonomik büyüme hızlanır. Tüketici ihtiyaçlarini daha ucuza karşılar.

Hiçbir şekilde kayıt dışı işlem ve istihdam yapılmamasından dolayı,yerli ve milli bir kalkınma sürecinde en hızlı sonuç alınabilecek alan kooperatifçiliktir.