Yol birdenbire incelir/ gider uzaklara bensiz/ dağların ardını bilmem/ hüzün birden bire gelir.(Beşir Ayvazoğlu)
Gerçekten hüzünlüyüm biliyorum,hüznümün altında buzdağının okyanusun altında kalan görünmeyen kısmı gibi başka duygular da var ama bana şimdi ilk gelen ve beni selamlayan duygum ,hüznüm ( Doğan Cüceloğlu)
Bilinmedik bir hüzün var içimde bir gariplik anladım ki ya ben fazlayım bu şehirde yada biri eksik… ilk defa yıkılmıyoruz ve tatmıyoruz hüznü ilk kez…Bazen gözlerden yaş akmaz kalp ağlar sessizce…Boşver diyemezsin, vardır bir hesabı hayatın… Gel anla ve yaşa doğrusal hüznü/acılar güvence ölümsüzlüğe diyen şair ne kadar derinden ve ne kadar da zarif söylemiş mısralarını…Ve ben akşam olmuşum solmuş yapraklarım ruhum olmuş sonbahar… Dedim ya mevsim değil bu içime yağan, ne Eylül ne Kasım… Bir çiğ tanesi gibi içime düşen, mevsimlerin de ötesi…
Çileler sevketti dostum içtiğim şükür yeminlerine…Andımda ah bitti karalar koynunda Yıldızlar beşiklik ettiler dostum ölümsüz emellerime…Derken ve derken dostum baykuşlar kondu ince yüreğime…Kendimi,üşüdüm de Güneşe sardırmadım…