HAYAT YOLCULUĞU

HAYAT YOLCULUĞU

Yol almak yürümek, bazen otobanda araba ile son sürat, bazen bir ağacın
çiçeğin yanından yayan geçmek, yolda yürürken bir tanıdığa rastlamak. Peki,
hayat yolculuğunda kendinize rastladınız mı hiç? Oysa ne umutlarla başladık
bu yolculuğa. Bazılarımız masal ülkesine hiç gidemedi. Okul çağlarında
sorulduğu gibi,”büyüyünce ne olacaksın?” sorusuna: öğretmen, hakim, doktor,
mühendis derken, çocuk aklı işte, adam olmak diyemedik. Yürüdük hep daha
fazlasına sahip olmak için.
Yürürsün, spor yaparsın, attığın adımları sayarsın saymasına da kaç adım attın
kendinden içeri? Keşkelerle ardında bıraktığın dün, acabalarla yarının endişesi
içindeyken. dikiz aynasına bakarak araba kullanmak gibi geçmişe bakarak
geleceğe ilerlemek. Hayattaki tek önemli vaktin şimdi olduğunu bilerek, yaşam
yolculuğumuzdaki trafik ışığının her zaman yeşil yanması dileğiyle.
Güzelliklere çıksın hayat yolculuğunuz.
Oysa ne umutlarla başladık bu yolculuğa. Bazılarımız hayat yolculuğunun
yarısına gelmiş, bazılarımız başında olsak da her gün bizi bekleyen yeni
duraklar, yeni rotalar var
Bu haftaki yazımı hemşehrim olduğu kadar medarı iftiharımız olan Lüleburgaz
Ceylanköy 1926 doğumlu büyük şair Mehmet Başaran’nın aynı temalarda
kaleme aldığı ‘Görebildiğin Kadar Mavi’ adlı şiiriyle noktalamak istiyorum.
Şairimizi 27 Haziran 2015 günü kaybettik. Bu şiir halen Ceylanköy
mezarlığındaki kabir taşında yazılıdır. Geçenlerde ölüm yıldönümü vesilesi ile
ziyaret ettik. Köy edebiyatının şiirdeki temsilcisidir. Kepirtepe ve Köy Enstitüsü
mezunu öğretmen şairimizdir,
Görebildiğin kadar mavi
Sürebildiğin kadar toprak
Sarabildiğin kadar kadın
Bu dünya
Güvenebildiğin kadar dost
Düşünebildiğin kadar güzel
Yaşabildiğin kadar
Dünya
(Mehmet Başaran)