ÇOCUK İBRAHİM

ÇOCUK İBRAHİM

ALLAH’I ARIYOR !.. Çıktı bir gün taşraya , kıra , oturdu büyük bir taşın üzerine . Aldı başını
ellerinin arasına , düşünmeye başladı :
– Bu uçsuz bucaksız kâinat , bu dağlar taşlar , bu denizler ; üzerimizdeki gök kubbesi , bu
sema , güneş , ay ve yıldızlarla donatılmış . Kim bunların sahibi , kim !..
– Ben bu taşın üzerinde bir noktayım , benim sahibim kim !.. Babam ki , zalim NENRUD’un
adamlarına tahta parçalarından HEYKELLER yaparak onlara put dağıtıyor !..
Gözlerinin önünde uzanan uçsuz – bucaksız çöl!..Ufuklarda katmer katmer yanan güneşin
amansız çöl girdapları !..
Mey’us mey’us oturduğu yerden kalktı , düşünceli düşünceli biraz yürüdü . Kollarını açtı ,
başını semaya kaldırarak :
“Andolsun ki , Rabbim bana doğru yolu göstermezse , mutlaka ben de sapıklardan
olurum .”(Enam77) diye seslendi !..
– Baksana , hemen herkesin bir putu var , onlara tapıp duruyorlar . Halk hercümerc
halinde ne yaptığını bilmiyor . KRALLARI NEMRUT , BAŞ DANIŞMANI BABAM HAZER YER
YÜZÜNÜN EN MEŞHUR , EN BÜYÜK HEYKELCİSİ !..O DA ZALİM VE SAPIK PUTÇU KRALININ
EMRİYLE BOL BOL HEYKELLER YAPIP DURUYOR VE :
-İŞTE SİZİN TANRILARINIZ BUNLAR , DEYİP DURUYOR !..
– GÖZLERİMİN GÖRDÜĞÜ , BU UÇSUZ – BUCAKSIZ KÂİNATTA , GÖKLERDE VE BU
SEMAVATTAKİLERİN . . HANGİSİ ACABA RABBİM ?..
– HAYIR HAYIR , BUNLAR OLAMAZ . GÖRDÜKLERİM , BİR AMAÇ İÇİN YERLERİNE
YERLEŞTİRİLMİŞ , VAKTİ GELİNCE ZEVAL BULUYOR OLAN ŞEYLER . OLAMAZLAR , KAT’İYYEN
OLMAZLAR !..
– RABBİM BENİM !..
YILDIZLAR , AY , GÜNEŞ !..OLSA OLSA BU YILDIZLAR .
-SİZ MİSİNİZ BENİM RABBİM !..
Bir müddet sonra kaybolan yıldızlara :
-BENİM RABBİM , BÖYLE ZEVAL BULAN DEĞİLDİR , SİZ OLAMAZSINIZ !..
Küçük İbrahim , ayı görür , ona da :
– OLSA OLSA BU BENİM RABBİMDİR !..Der .
Bir zaman sonra o da yok olunca aya da seslenir :

– SEN DE RABBİM OLAMAZSIN , ÇÜNKÜ DAİM DEĞİLSİN , KAYBOLUYORSUN !..
Nihayet güneşi görür , ona da nida eder :
– OLSAN OLSAN SEN BENİM RABBİMSİNDİR ,SENİ BULDUM !..
Aa , o da ne , akşam olup o da zeval bularak , kayboldu !..
Çocuk İbrahim , onlara şöyle seslenir :
– EY BİR MAKSAT İÇİN YERLERİNE YERLEŞTİRİLEN YILDIZLAR , AY VE GÜNEŞ , SİZ
VAZİFENİZİN SONUNDA ZEVAL BULUP , GEÇİCİ BİR ZAMAN KAYBOLDUĞUNUZ İÇİN BENİM
ALLAHIM , RABBİM OLMAZSINIZ . HALBUKİ BENİM RABBİM , EZELİDİR , EBEDÎDİR , GEÇİCİ BİR
ZAMAN SONRA ZEVAL BULUP KAYBOLMAYAN BÜYÜK BİR KUDRETTİR !..
– RABBİM , RABBİM !..
-SEN , EZELİ VE EBEDÎ BİR KUDRETSİN , HER DAİM , TEKSİN ,EŞİN , BENZERİN YOKTUR ; HİÇ
BİR ŞEYLE KARŞILAŞTIRILAMAZSIN , HİÇ KİMSEYE MUHTAÇ DEĞİLSİN , HER ŞEY SANA
MUHTAÇTIR !..
– İŞTE ARADIĞIM ALLAHIM VE RABBİM SENSİN !..
Alabildiğine sapıtmış bu insanlar , başlarında bulunan kralları NEMRUD’UN baskı
zulmünden inim inim inlerken puta tapıcılık bütün dehşetiyle devam etmektedir !..
Hülâsa , Hz. İbrahim’in , Rabbini arayışı ve sonunda buluşu Müslümanlar için bir ibret
olayı , bir muazzam arayıştır . Günümüz Müslüman çocuklarına ayni zamanda “ İslâm İmanı”
için büyük bir rehberlik olayıdır , çocuklarımız ateist olmasınlar , dinsizlik sendromuna
düşmesinler ve kapılmasınlar , diye !..