EŞEĞİN GÖLGESİNİ MERAK EDENLER

EŞEĞİN GÖLGESİNİ MERAK EDENLER
Bazen çok önemli bir konuda fikrimizi beyan etmek, bir meselenin çözümü için görüş ve önerilerimizi
sözlü veya yazılı olarak paylaşmak isteriz. Bu paylaşım isteğimizdeki hedef kitlemiz ailemiz,
akrabalarımız, komşularımız, arkadaşlarımız gibi en yakın çevremiz olabileceği gibi, hemşehrilerimiz,
milletimiz ve bütün insanlık olacak şekilde çok daha büyük bir kesimi kapsayabilir.
Ancak, en küçüğünden en büyüğüne muhataplarımız, onlar için anlatmak istediğimiz meselenin aslına
odaklanmak yerine, konunun önemsiz detaylarına takılıp, meraklarını bu lüzumsuz ayrıntılara sevk
ettiklerinde doğal olarak canımız sıkılır, bazen de “Ne haliniz varsa görün” deyip çekip gitmek isteriz.
Çünkü, anlarız ve biliriz ki onların faydası için de olsa, o mevzuda konuşmamızın veya yazmamızın bir
faydası olmayacak.
Aşağıda okuyacağınız anekdot işte tam olarak ifade etmeye çalıştığım bu durumu güzel bir şekilde
anlatıyor.
“Atina’da önemli bir soruna çözüm aranırken kürsüye fikrini söylemek için filozof Demostenes çıkar!
Ancak kekeme olduğundan sözünü dinletemez. İnsanlar sürekli kendi aralarında konuşmakta, filozofu
dinlememektedir.
Bunun üzerine Demostenes; “Size bir hikaye anlatıp gideceğim” diye bağırır ve sessizlik olunca
anlatmaya başlar:
Bir yolcu Atina’dan Megara’ya gitmek için bir eşek kiralamış. O eşeğin üzerinde, kiralayan eşeğin
sahibi de yayan olarak yanlarında beraber yola çıkmışlar.
Derken öğle sıcağı bastırmış. Biraz dinlenmek ve öğle yemeği yemek için durmuşlar ama hiç gölgelik yokmuş.
Eşeğin sahibi hemen eşeğinin gölgesine sığınmış. Eşeği kiralayan”Sen çekil gölgede benim oturmam gerek” demiş.
Eşeğin sahibi itiraz etmiş;
“Tabii ki ben oturacağım, çünkü eşek benim”
Yolcu”Ama eşeği kiraladım” deyince,
“Ben sana eşeği kiraladım gölgesini değil” cevabını almış. Ve tabii sonunda aralarında kavga çıkmış.
Hikayeyi dinleyen herkes dikkat kesilmiş ve hikayenin sonunu bekliyormuş ama Demostenes bu
noktada kürsüden inmiş ve uzaklaşmaya başlamış.
Dinleyiciler”Heyy, ne oldu sonunda? Hikâyenin sonunu anlat” diye bağırmaya başlayınca
Demostenes kürsüye dönmüş ve demiş ki;
“Ben sizin için çok önemli bir konuda bir şeyler anlatmaya çalışıyorum ama siz eşeğin gölgesini merak
ediyorsunuz. Artık ne fikrimi söyleyeceğim ne de öykünün sonunu” ve yürüyüp gitmiş.