DÜNYA BİR PENCEREDİR

DÜNYA BİR PENCEREDİR
Hayat,her yiğidin yoğurt yiyişi gibi,farklı…
Hayat deriz,yaşam deriz,dünya deriz;daha nice nice şeyler deriz.
Ne isim koyacaksak koyalım;isimler miktarınca insanlar; insanlar miktarınca tanımlar olacaktır.
Çünkü herkesin hikayesi farklıdır.
Herkes kendi kitabının kahramanı…

Kimse yoğurdum ekşi de demez hani…

Kimileri sadece yaşar.
Alâlade yaşar;Herkes gibi yaşar;yer,içer,geçimlik toplar,fatura yatırır,emekli olur,etliye sütlüye karışmadan;kimsenin tavuğuna kış demeden ,fazla gürültü çıkarmadan kalan ömrünü tamam eder; tertemiz…

Kimisi hayata gelir;inişler çıkışlar görür.
Çıkışlarda bir sorun yoktur ona göre..
Çünkü o çıkmıştır; kendisi;tek başına;tırnaklarıyla kazıyarak..
Gel gör ki inişlerde durum hiç öyle değildir.
Çekememişlerdir;çelme takmışlar,itmişler,düzen kurmuşlardır.Kendinden başka herkes suçludur ve belki dış güçlerin işidir.
Çıkışlarda, yükselmelerde kendinden başka kimseye vermediği payı, inişlerde herkese dağıtır.Şikayet ederken bahane ararken ondan daha cömerti yoktur.

Bazıları için dünya “Ben ,Ben,Ben!” dünyasıdır.
Sen nedir blmez;biz nedir tanımaz.Bunlar lügatine hiç yazılmamıştır.Yaradanla kurdukları ilişki dahi böyledir; Onları dualarından tanırsınız:-Rabbena,Hep Bana…

Kimisi vur patlasın çal oynasın yaşamaya kimisi yalnız dert çekmeye gelmiştir.
Kimi yalnız para sayar;kimi başkasının ağzındaki lokmayı…
Kimi gelene ağam gidene paşam der,kimi azıcık aşım ağrısız başım…

Bazıları için hayat “Kendisi için istemediğini başkasına mutlaka ama mutlaka yapmak”tır.
Bazılarıysa ele verir talkını kendi yutar salkımı..

Yaşam kimisi için kum tanesi olup çölün derdini taşımak gibi soylu bir eylemdir.Çölün umuru mu bilinmez.

Sahip olucam diye önüne geleni hunharca ezen “altta kalanın canı çıksıncılar” ile “horoz ölür gözü çöplükte kalırcılar”ın resm-i geçidi hiç ama hiç fire vermez.

Ama yine de herkesin hikayesi farklıdır.
Herkes kendi kitabının kahramanıdır.
Şu var ki tüm hikayeler ve kahramanlar aynı göğün altındadır.
Gök kubbede hiç bir ses kaybolmaz derler.
Yunusun sesi de kaybolmamıştır:

Sular hep aktı geçti
Kurudu vakti geçti
Nice han nice sultan
Tahtı bıraktı geçti
…………………………….
Dünya bir Penceredir
HER GELEN BAKTI GEÇTİ.DÜNYA BİR PENCEREDİR
Hayat,her yiğidin yoğurt yiyişi gibi,farklı…
Hayat deriz,yaşam deriz,dünya deriz;daha nice nice şeyler deriz.
Ne isim koyacaksak koyalım;isimler miktarınca insanlar; insanlar miktarınca tanımlar olacaktır.
Çünkü herkesin hikayesi farklıdır.
Herkes kendi kitabının kahramanı…

Kimse yoğurdum ekşi de demez hani…

Kimileri sadece yaşar.
Alâlade yaşar;Herkes gibi yaşar;yer,içer,geçimlik toplar,fatura yatırır,emekli olur,etliye sütlüye karışmadan;kimsenin tavuğuna kış demeden ,fazla gürültü çıkarmadan kalan ömrünü tamam eder; tertemiz…

Kimisi hayata gelir;inişler çıkışlar görür.
Çıkışlarda bir sorun yoktur ona göre..
Çünkü o çıkmıştır; kendisi;tek başına;tırnaklarıyla kazıyarak..
Gel gör ki inişlerde durum hiç öyle değildir.
Çekememişlerdir;çelme takmışlar,itmişler,düzen kurmuşlardır.Kendinden başka herkes suçludur ve belki dış güçlerin işidir.
Çıkışlarda, yükselmelerde kendinden başka kimseye vermediği payı, inişlerde herkese dağıtır.Şikayet ederken bahane ararken ondan daha cömerti yoktur.

Bazıları için dünya “Ben ,Ben,Ben!” dünyasıdır.
Sen nedir blmez;biz nedir tanımaz.Bunlar lügatine hiç yazılmamıştır.Yaradanla kurdukları ilişki dahi böyledir; Onları dualarından tanırsınız:-Rabbena,Hep Bana…

Kimisi vur patlasın çal oynasın yaşamaya kimisi yalnız dert çekmeye gelmiştir.
Kimi yalnız para sayar;kimi başkasının ağzındaki lokmayı…
Kimi gelene ağam gidene paşam der,kimi azıcık aşım ağrısız başım…

Bazıları için hayat “Kendisi için istemediğini başkasına mutlaka ama mutlaka yapmak”tır.
Bazılarıysa ele verir talkını kendi yutar salkımı..

Yaşam kimisi için kum tanesi olup çölün derdini taşımak gibi soylu bir eylemdir.Çölün umuru mu bilinmez.

Sahip olucam diye önüne geleni hunharca ezen “altta kalanın canı çıksıncılar” ile “horoz ölür gözü çöplükte kalırcılar”ın resm-i geçidi hiç ama hiç fire vermez.

Ama yine de herkesin hikayesi farklıdır.
Herkes kendi kitabının kahramanıdır.
Şu var ki tüm hikayeler ve kahramanlar aynı göğün altındadır.
Gök kubbede hiç bir ses kaybolmaz derler.
Yunusun sesi de kaybolmamıştır:

Sular hep aktı geçti
Kurudu vakti geçti
Nice han nice sultan
Tahtı bıraktı geçti
…………………………….
Dünya bir Penceredir
HER GELEN BAKTI GEÇTİ.