Dolar 38,8364
Euro 44,0277
Altın 4.150,50
BİST 9.398,93
Adana Adıyaman Afyon Ağrı Aksaray Amasya Ankara Antalya Ardahan Artvin Aydın Balıkesir Bartın Batman Bayburt Bilecik Bingöl Bitlis Bolu Burdur Bursa Çanakkale Çankırı Çorum Denizli Diyarbakır Düzce Edirne Elazığ Erzincan Erzurum Eskişehir Gaziantep Giresun Gümüşhane Hakkari Hatay Iğdır Isparta İstanbul İzmir K.Maraş Karabük Karaman Kars Kastamonu Kayseri Kırıkkale Kırklareli Kırşehir Kilis Kocaeli Konya Kütahya Malatya Manisa Mardin Mersin Muğla Muş Nevşehir Niğde Ordu Osmaniye Rize Sakarya Samsun Siirt Sinop Sivas Şanlıurfa Şırnak Tekirdağ Tokat Trabzon Tunceli Uşak Van Yalova Yozgat Zonguldak
Tekirdağ 22°C
Parçalı Bulutlu
Tekirdağ
22°C
Parçalı Bulutlu
Çar 23°C
Per 26°C
Cum 25°C
Cts 25°C

10 Kasım : ATATÜRK’ÜN “SON DURUŞU”

10 Kasım: Atatürk’ün “Son Duruşu”

Her yıl 10 Kasım’da, saat 9:05’te, Türkiye’nin her köşesinde bir sessizlik olur. Bu sessizlik, sadece bir anın suskunluğu değil, aynı zamanda bir milletin, ebediyete intikal eden bir öndere duyduğu saygının, minnettarlığın ve özlemin ortak sesidir. Atatürk’ün vefatının 86. yılında, bu sessizliğe, bir de biraz farklı bir açıdan bakalım.

Mustafa Kemal Atatürk, 1938’de hayata veda ettiğinde, ardında sadece Türkiye Cumhuriyeti’ni değil, bir halkın özgürlük mücadelesini, bağımsızlık arzusunu ve en önemlisi de bir gelecek vizyonunu bırakmıştı. Ancak, her büyük önderin “son duruşu” da, tıpkı bir senfoninin son notası gibi anlamlıdır. Bu son duruş, Atatürk’ün hayatı boyunca yaptıklarının ve yapacaklarının bir özeti gibidir.

Atatürk’ün ölümünün üzerinden yıllar geçtikçe, zaman zaman “Keşke yaşasaydı da…”, “Ne olurdu şimdi görse…” gibi cümleler kulağımıza gelir. Ama bir başka bakış açısıyla, Atatürk’ün vefatından sonra yaşananlar da onun ne kadar derin bir miras bıraktığının göstergesidir. Çünkü Atatürk’ün ölümü, onun zaferlerinin bir “finali” değil, daha çok “başlangıcıydı”. O, bir düşünceyi, bir devrim fikrini, bir halkın iradesini ölümsüzleştirmişti. Onun ölümünden sonra yükselen her ses, her adım, her kazanım aslında Atatürk’ün “hayattayken” başlattığı bir sürecin doğal uzantısıydı.

Şimdi 10 Kasım’da, yalnızca geçmişi anmak yetmez. O anma, aynı zamanda bir iç muhasebe yapma, Atatürk’ün değerlerine ve vizyonuna sahip çıkma anlamına gelir. Belki de asıl önemli olan, onun “ölümüyle” değil, fikirlerinin “yaşatılmasıyla” ilgili derin düşünmektir. Ne de olsa, Atatürk “ölmedi”, o yalnızca fiziksel olarak aramızdan ayrıldı. Ancak düşünceleri, idealleri, Cumhuriyet’in temelleriyle birlikte her geçen yıl biraz daha güçlenerek yaşadı.

10 Kasım’da, Atatürk’ün “son duruşunu” bir kez daha hatırlarken, bu duruşun ardındaki azmi, kararlılığı ve devrimci ruhu da unutmamalıyız. Belki de 10 Kasım’da hepimiz, Atatürk’ün bize bıraktığı “anlamlı mirasa” bir adım daha yaklaşmak için bir fırsat bulmalıyız. Hangi zaman diliminde olursa olsun, Atatürk bir halkın sonsuza dek umutla taşıyacağı bir “değer” olarak kalacaktır.

Bugün, belki de en anlamlı “saygı duruşu” ona, bir milletin bağımsızlıkla taçlanmış geleceğine duyduğu sarsılmaz inancı yaşatarak yapılanıdır. Onun “son duruşu”, hâlâ yol gösteriyor.

YORUMLAR

Henüz yorum yapılmamış. İlk yorumu yukarıdaki form aracılığıyla siz yapabilirsiniz.